Nieuws 2021

Buick

Mijn Grootvader – de Grote Heerlense Zakenman
was bevriend met Prins Hendrik, beweerde hij
maar zelf leek hij meer op Charlie Chaplin!

Die geniale filmkomiek – denk maar aan The Great Dictator
was overigens net als de Prins van Mecklenburg-Schwerin
behoorlijk #Me Too avant la lettre

Bij mijn Grootvader, die r.-k. familiepatriach
was daar geen sprake van
Heerlen zou te klein zijn, als dat zo was

Mijn Grootvader – de Grote Heerlense zakenman
bezat een Buick uit 1928 - een kast van een bolide
Het monster leek wel uit Klondike, zo goud
blonk alles daaraan

met sepia treeplanken, zo breed
dat daarop de gangsters van Chicago
gemakkelijk twee man sterk
de Kalasjnikovs-van-hun tijd konden afvuren
In booming Heerlen gebeurde dat gelukkig niet

Toen de Moffen kwamen in 1940 - uit Aken
liet hij de Buick door een vertrouwd personeelslid begraven
in zijn tuin, achter het Rode Kruisgebouw
hoek Akerstraat-Putgraaf

Zodat, direct na de Bevrijding
als een Christus uit zijn graf verrezen, de Buick
plots weer terug was in de straten van Heerlen-
De zachte krachten hadden overwonnen!

Nu ben ik zelf grootvader
Maar een Buick uit 1928…?
Zo’n oldtimer is heden onbetaalbaar

Wel heb ik de Buik
vol
van onze maatschappij!

Manuel Kneepkens

Manuel Kneepkens

Welterlaan (10-6-1930).
Bezoek van prins Hendrik aan Hoeve de Aar.

Op de voorste rij van links naar rechts:
ing. H. v.d. Voort, M. van Grunsven (burgemeester van Heerlen), baron van Hövell tot Westerflier (commissaris van de koningin in Limburg), prins Hendrik.
Op de bovenste rij van links naar rechts:
ir. C.P.E.M. Raedts, mr. Onland (advocaat), dhr. Kneepkens, dr. Duysens (veearts), ir. Dinger (eigenaar Hoeve de Aar), ir. Koster en dhr. Grond.

Lees ook op deze site
Manuel Kneepkens over de tuin hoek Akerstraat-Putgraaf > hier

Komt de poëzie van rechts? Een overdenking in de Poëzieweek

Bij de Algemene Beschouwingen jl. in de Tweede Kamer las Thierry Baudet het gedicht ‘Oneindig wakker' van Menno Wigman voor uit diens bundel ‘Slordig met geluk’. Overigens niet zonder de twee laatste regels van dat gedicht te verminken.
Onze minister-president Mark Rutte volgde Baudet inmiddels op het dichterspad door onze samenleving te betitelen als ‘een teer vaasje’. Ware poëzie. Een metafoor!
Vervolgens ging VVD-fractievoorzitter Dijkhoff daar nog eens dunnetjes over heen met een gedicht van eigen hand: 'Omarm de liefde'.
In de Grote Wereld heb je tegenwoordig Trollenpoëet Poetin en Twitterpoëet Trump.
Sinds wanneer komt de poëzie van rechts?

Het is de hoogste tijd om de democratie weer lyrisch te maken. Aan de reductie van de democratie tot louter een technocratie moet een einde komen. Die taak kan niet uitbesteed aan poëtasters!

Manuel Kneepkens

2018, februari

Tweede en derde deel ´Voorgoed weg´ van Harrie Geelen wordt op 9 maart gepresenteerd

Begin vorig jaar verscheen het eerste deel uit de Hamelen-reeks 'De weg naar voorgoed', geschreven door Harrie Geelen (Heerlen, 1939).
Op 9 maart a.s. wordt deel 2 en 3 'Voorgoed weg' gepresenteerd.
Plaats: Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid te Hilversum.

In de trilogie ´Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer?´ kan alles wat Harrie Geelen in 1970 absoluut moest vergeten. Anders dan in de succesvolle tv-serie staan nu elk (on)voorstelbaar wezen en elk landschap tot zijn beschikking.
Met saaie dingen als zwaartekracht heeft de bedenker nu niets meer te maken: reizen kon eerst alleen op bezems en vliegende tapijten tegen een verschuivende wolkenhemel, maar nu kan de schrijver alles wat hij wil laten zweven, zoals de herberg Zwaankleefaan - of zelfs laten denken en voelen.
Het resultaat is de ultieme Hamelen, zoals Harrie Geelen vanaf het begin voor zich heeft gezien.

Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, meneer? is een reeks die over niets gaat; hooguit per ongeluk over alles.

Voor illustraties en tekstfragmenten > klik hier