Poetin, een klein moskeetje & Stadsinitiatief Rotterdam

Manuel Kneepkens - Noordermaasberichten
Nummer 130 - 16 februari 2018

Poetin, een klein moskeetje & Stadsinitiatief Rotterdam

‘Het leek hem een mooi teken van verbroedering. Omdat de afgelopen maanden toch vooral zijn gekenmerkt door het aanscherpen van de verhoudingen tussen allochtonen en autochtonen. En dat heeft het onderling begrip geen goed gedaan. Daarom zou raadslid K. graag zien dat wethouder Pastors samen met het bestuur van de Essalaam moskee een maquette van die moskee , een mini-moskeetje dus, aanbiedt aan de burgemeester van Madurodam. Het Raadslid deed dit voorstel gisteren in de raadscommissie fysieke infrastructuur ‘Het zou een mooie geste van verbroedering zijn. Te meer omdat Madurodam geen moskee heeft en dat is op zich merkwaardig. Wat het miniatuurstadje wil immers een weergave zijn van heel Nederland.’ De wethouder kon lachen om de prikkelende opmerking van raadslid K. De eerste boosheid over zijn aanvaring met het bestuur van de moskee, die moet verrijzen aan de Colosseumweg op Zuid ( thans Plein van de Vrede geheten dank zij een motie van de toenmalige Stadspartij ) is blijkbaar weggeëbd. Toch nam Leefbaar Rotterdam wethouder Pastors afstand van het voorstel: ‘Ik denk niet dat ik daar aan mee moet doen. Aan de andere kant… in Madurodam zou het in ieder geval wel een kleine moskee worden…’ (Rotterdams Dagblad, Woensdag 3 November 2003)

Ik moest aan het bovenstaande ‘incident’ denken om twee redenen.

Reden Een: op 4 februari jongstleden presenteerde Jos Verveen in koffiehuis ‘het Heilig Boontje’ in het voormalige politiebureau aan het Eendrachtsplein, de lijst van Stadsinitiatief Rotterdam voor de gemeenteraadsverkiezingen. Sociaal bewogen initiatiefrijke, veelal jonge mensen, stuk voor stuk! Voorzien van een mij buitengewoon gelukkig makend enthousiasme. Nummer 5 bijvoorbeeld, Anna Maria Carbonaro, bleek... de initiatiefneemster van het Gelukshuis op Feijenoord. Maar daarmee hield het geluk niet op! Daar was ook Ed de Meijer, Rotterdams bekendste opbouwer werker, die mij, toen ik fractie voorzitter van de Stadspartij was, getrouw heeft bijgestaan als sociaal-creatief adviseur. Ook nu nog, na zijn pensionering, 'opbouwt’ Ed nog lustig door. Een enthousiaster mens in Rotterdam dan Ed de Meijer, zou ik zo gauw niet kunnen noemen. Al die kandidaten wilden natuurlijk graag weten hoe het in mijn tijd in de gemeenteraad toeging. En dat heb ik ze in geuren en kleuren verteld.

Reden Twee: de val van Halbe Zijlstra als minister van Buitenlandse zaken. Hij had gelogen over zijn ontmoeting met Poetin. Dat bleek een nepontmoeting Zijlstra moest vertrekken.

Nu heb ik …óók Poetin ontmoet!. Of… is hier sprake van een nepontmoeting? En had ik dat Jos Verveen op moeten biechten? De lezer oordele zelf. Het gebeuren had plaats in de supermarkt van Voorschoten. Poetin had tot een jaar of vier geleden namelijk een dochter in Voorschoten wonen (getrouwd met een Nederlander). Mijn oudste dochter woonde daar toen ook. Wij waren dus beiden boodschappen aan het doen voor onze dochters. Aan de mensen in de supermarkt kon ik merken dat er iets bijzonders aan de hand was. Ze hadden wel door wie dat kleine mannetje achter die grote supermarkt kar was, maar ze gunden hem zijn privacy. Bij het passeren van onze karretje knikte ik Vladimir in cognito, met naast hem een grote sombere Rus, zijn lijfwacht waarschijnlijk, vriendelijk toe en hij knikt vriendelijke terug.

En dat was dat!

Maar wat heeft dit alles met de Essallaam moskee te maken, meneer K. ?

Wel, zoals gezegd, onze oudste dochter woonde dus in Voorschoten en wel … in de straat, waarin Maria Poetina woonde! Woon-de! Want Maria is allang terug naar Rusland!. Ze had meer dan genoeg van Nederland. Want er waren er in de anders zo rustige straat van haar plotseling almaar verkeersopstoppingen. Allemaal mensen die zo nodig selfies moesten maken ‘voor het huis van de dochter van Poetin’, sinds het in de media was gekomen dat zij daar woonde. Onze oudste dochter hielp als goede buur Maria met inpakken. Of wij op onze twee kleinkinderen wilden passen…. Natuurlijk wilden we dat. Het zijn schatten. Twee meisjes, 7 en 5 jaar oud. Ik besloot om ze op Madurodam te trakteren. Daar had ik natuurlijk zo mijn reden voor. Zie boven.

De rondgang door Madurodam was een groot succes. Tenslotte streken we voldaan neer op het terras van het restaurant. Om onze beide kleinkinderen vol te proppen met cola, patat en ijs. Want het is nu eenmaal de ‘ onvermijdelijke taak’ (sic! ) van opa’s en oma’s om hun kleinkinderen schandelijk te verwennen. Het terras was niet bijster vol. Helemaal in de hoek zat een drietal heren keurig in jasje-dasje. Dat viel op, omdat verder iedereen op het terras vanwege het zomerse weer luchtig gekleed was. Een van hen had opvallend gebleekt haar à la Geert Wilders... Verdomd, het was ’m! De bebrilde man tegenover hem herkende ik nu ook. Het was de immer goedlachse, overjarige student Geschiedenis, aan wie wij de regering van ons land hebben toevertrouwd: de eeuwige jongeheer Mark Rutte! Mijn vrouw en ik de dubde over de derde persoon. Tenslotte viel het kwartje, of, beter gezegd, het dubbeltje…. Oud-CDA-voorman Maxime Verhagen!

‘Ja, dat ziet u juist.’ zei de ober, die de bestellingen kwam brengen: ‘Het is een reünie van het Catshuisoverleg van kabinet Rutte I. In verband met de Vliegramp met de MH 17 houden de heren het dit jaar sober. Dus komen de heren nu hier samen en niet in een of ander restaurant bij het Binnenhof, waar allerlei journaille rondhangt. Doet u mij èn hun een plezier. Doet u maar net of u niet weet, wie het zijn…’

Nu bezit ik een redelijk goed gehoor. En bovendien spraken de heren ietwat luider dan de gemiddelde beschaafde Nederlander… een bekend fenomeen onder Haagse politici, ‘gewend’ als die zijn voor een groot gehoor te spreken, zal ik maar zeggen. Ik kon ze dus bijna letterlijk verstaan.. Het ging over Madurodam . Wat dat nou eigenlijk voor soort gemeente was… ‘Madurodam is een VVD-gemeente!’. Aldus de stellige mening van Mark Rutte: ‘Zie de prominente aanwezigheid van het bankwezen (ING Bank, Amsterdam). En het verzekeringswezen (Nationale Nederlanden, Rotterdam). En het Hoofdkantoor van Unilever. En Schiphol. En de Rotterdamse haven. Floreerden in ons land het zakenleven overal maar zo goed als in de gemeente Madurodam!’ zo concludeerde Mark Rutte: ‘Madurodam, dat is de ideale VVD-gemeente...’

‘Welnee, hoe kom je erbij’ sprak Maxime Verhagen :‘ Madurodam… dat is typisch een CDA-gemeente! Want waar anders in Nederland zie je zo veel fraai onderhouden kerkgebouwen bij elkaar? Om te beginnen: de O.L.Vrouwe-basiliek van Maastricht. Daar ben mijn jeugd nog misdienaartje geweest! En mijn moeder heeft daar menig kaarsje opgestoken voor het beeld van de H. Maagd Maria Sterre der Zee, om zo haar smeekbede dat ik, haar geliefde zoon, een fraaie toekomst zou krijgen, kracht bij te zetten. En dat beroep op de Heilige Maagd is niet vergeefs gebleken! Want ik ben toch maar mooi vice-premier geweest en inmiddels Eelco Brinkman opgevolgd als Paus van de werkgevers in de Bouwwereld! Bovendien staat hier in Madurodam voor ons katholieken ook nog de Sint Jan van Den Bosch! En de protestantse bloedgroep van het CDA is met de Westerkerk van Amsterdam en de Nieuwe Kerk van Amsterdam ook allerminst slecht bedeeld! Kortom, als ik op het volgende CDA-congres de stelling zou moet verdedigen, dat Madurodam een CDA-stad is, dan hoef ik daar geen onoprecht traantje bij weg te pinken. De ideale CDA-gemeente, dat is Madurodam!’

Maar… toen nam the Third Man van het Driemanschap het woord, Geert Wilders:

‘Welnee, Mark Rutte en Maxime Verhagen, Madurodam… dat is de ideale PVV-gemeente! Kijk om je heen! Nergens een moskee te bekennen!’

Inderdaad, als dat niet de ideale PVV-gemeente is!

Zeg, gemeentebestuur van Rotterdam, dat met die maquette van de Essalaam-moskee, komt daar nog wat van?

Manuel Kneepkens

terug «