3 > Akerstraat / Putgraaf

	De tuin van de familie Kneepkens, hoek Akerstraat/Putgraaf

Het warenhuis Kneepkens strekte zich op een gegeven moment uit van de Akerstraat (oudbouw) tot aan de Dr. Poelsstraat (nieuwbouw). Mijn grootvader had dus geen tuin meer. Daarom huurde hij de aan de overkant van de Akerstraat gelegen tuin opzij en achter het toenmalige Rode Kruisgebouw. Die toenmalige tuin besloeg dus heel de hoek Akerstraat / Putgraaf tot aan het klooster van de zusters
Karmelietessen.
Ik herinner mij dat in die tuin een stenen hert lag aan een klein, kroosrijk vijvertje. Ook stonden er grote beuken in. In de herfst was het beukennootjes rapen geblazen. Tevens was op dat terrein de garage voor de vrachtwagen van de firma en de kolossale Buick uit de jaren twintig die grootvader als privéauto gebruikte.

Mijn grootvader Christiaan Emmanuel Kneepkens, naar wie ik vernoemd ben, was een echte patriarch.‘s Zomers werden mijn ouders, mijn broer en ik, alsook oom Chef en tante Corry van de Ververstraat en hun kinderen geacht in die tuin te vertoeven. Daar zaten wij dan achter de vlaaien met mijn grootmoeder en een handvol (ongetrouwde) tantes die inwoonden bij mijn grootouders, en die tevens dienden als winkelpersoneel. De zaak Kneepkens was een 100% familiebedrijf.
Naast de tuin dus de zusters Karmelietessen, een zeer strenge zwijgende orde. Alleen zuster portier en zuster overste mochten met andere mensen spreken. De rest sprak alleen maar met God. Die zusters moest je als gemeenschap onderhouden, want ze baden, tenslotte, aan een stuk voor het Heerlense zielenheil. Als er helemaal niks meer te eten was, luidden ze de noodklok. Dan kwamen mijn oma en andere vrome Heerlenaren direct aanrennen met broden en andere etenswaar (!).

De Herik - Heerlen & ik

                                                  Kijk ik grondig
                                                  Bloeit onder de heg
                                                  de Nazoena

                                                  Basho

Al als twaalfjarige hier voor de les Natuurlijke Historie
kroon-
blad
na kroonblad, Basho’s Nazoena gedetermineerd
de Herik (Sinapis Arvensis)
aan de rand van het Aambos
Dodelijk!

Wil je dan nog steeds van me horen Tante Corio-
vallum / tronend
als op de Dag van het Laatste Oordeel
in de witte lingerie-afdeling
van mijn Grootvaders zaak (zaliger gedachtenis)
aan de Akerstraat

Ach, wie van ons had ooit de komst van Baron Samedi
die van het spul heroïne, vermoed
stralend als op de berg Thabor
boven de (voormalige) Kneipp-inrichting
U, broeder Aloysius?

Hoe van liefst twee Wereldoorlogen
’t champs de bataille schitterde
in m’n Grootvaders tuin

Achter het Rode Kruis-gebouw
aan de Putgraaf
U, mgr Savelbergh

Dat ik zou liefhebben Marieke van Nimwegen
(… haar tienergelaat als dat van de Christus
op het Tempsplein, ombloesemd door acne…)
Wie had ooit gedacht, Franciscus van Assisi
Ootmoedige op blote voeten / en U, Ignatius van Loyola
(Bid voor ons!)
dat dit zou zijn heel mijn droomcarriére

Terug naar de Akerstraat
scheuren in zwarte muren voorbij
over trottoirs, vol onkruid, beroet

Verhit
Café Bijsmans uit, als eens de gemobliseerden
uit dit half-Duits land
/ Augustus 1914 / richting Yperen / Somme / Verdun
U, Kronprinz Herik?

Tuin van Eetlust

Op koele zomeravonden als de familie smakkend tot zich nam
groene haring, gevolgd door slierasperges in botersaus
biefstuk, salade, pommes frites, en toe
aardbeien, slagroom, mocca en vanille

dan deinden zij, de tantes, als pioenrozen, als zwaargassige
ballonnen op hun steel, op de golfslag van hun lacherigheid
in alle malse borsten koerde hoorbaar'Wagner

zo dronken ze wijn na wijn
tot elk hoofd paus pius twaalf leek in het Heilig Jaar
zo bleek!

tenslotte nam dan oom na oom, stomdronken, afscheid
en van elke tante wiegde het romig achterwerk weg
alleen de nacht bleeÍ over, die hele oude dame
die pauwblauwe waaier voor de eenzame glimlach
van het heelal
god van de vlinders, dan sliep je!
de ramen open, kostbare dromen ten prooi

terug «