Harrie Geelen - Imme enz.

Harrie Geelen (Heerlen, 1939) is regisseur, animator, illustrator, scenarioschrijver en componist/tekstdichter. Hij werkte 35 jaar bij Toonder Studio’s als scenarioschrijver, regisseur, designer en tekenfilmer. Zodoende is hij betrokken geweest bij de speelfilm ‘Als je begrijpt wat ik bedoel!’. Al eerder regisseerde hij de (trucage)speelfilm ‘Pinkeltje’. Voor zijn oeuvre kreeg een Gouden Harp, een Gouden Kalf en vele andere onderscheidingen. Hij schreef o.a. ‘Oebele’, ‘Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer’, ‘Q&Q 1‘ en ‘Q&Q 2’, ‘De Sommeltjes’ en voor André van Duyn, Boudewijn de Groot, Rob de Nijs, Adèle Bloemendaal, Herman van Veen, Edwin Rutten en Leen Jongewaard. Voor Frank Groothof maakte hij de liedteksten voor meerdere opera’s. In 1983 won hij een Gouden Kalf voor zijn tekenfilm ‘Getekende Mensen’. In 1998 en 1999 maakte hij ‘Carmen en ik‘, die in Wenen een eerste prijs behaalde.

Geelen is getrouwd met de schrijfster Imme Dros. Voor de meeste van haar boeken verzorgde hij de illustraties. Er verschenen ook regelmatig prentenboeken die door hem zelf zijn geschreven. Zijn laatste grote televisiefilm was een bewerking van haar boek ‘Annetje Lie in het holst van de nacht’. Hij won tweemaal een zilveren griffel, eenmaal de gouden penseel en eenmaal een zilveren.

Bij uitgeverij Van Oorschot verscheen ‘Het nijlpaard Ellende’ en ‘Ooms en tantes / tantes en ooms’. Beide romans spelen zich af in het Heerlen van zijn jeugd.
Hennie Jetzes heeft er een route door Heerlen van gemaakt. Deze is op deze site > hier te zien

De Ambachtsschool

De ambachtsschool kijkt in de Ambachtstraat
en ligt breeduit langs het De Hesselleplein.
Zou er nog meer van te vertellen zijn,
behalve dat het gebouw bergaf gaat?

De koepel is een kleine overdaad.
Hij lijkt het meeste op een baldakijn
geschapen voor een sultan die op zijn
lievelingsolifant de stad doorwaadt.

Ik vind hem steeds terug na al die jaren
op elk schilderij van mij met een stad.
Hij staat voor eeuwig in mijn hart gebrand.

Dat komt ervan, van al dat lange staren
naar verre wolken of ik weet niet wat.
Of mijn geheugen is een olifant.

Harrie Geelen

terug «